«تلاشها و برنامههای جوزپه ماروتا مدیر اینترناتزیوناله برای احیای دوباره این باشگاه در رقابتهای سری A و تقلای آنها برای گرتهبرداری از الگوی یووه، هرگز برای موفقیت نراتزوریها كافی نخواهد بود.» این بخشی از آن چیزی است كه ماسیمو پاوان خبرنگار ارشد توتویووه در یادداشتی آتشین به آن تاخته است.
مستعمرهای كوچك در قلب میلان با روح بیانكونری در حال شكلگیری است. بهپه ماروتا با دعوت از آنوتنیو كونته در ماركت تابستانی به شدت در تلاش است تا نشان دهد شایستگیهایش در یوونتوس اتفاقی نبوده و اوست كه میتواند كشتیِ در طوفان رها شده اینتر ناتزیوناله در سالهای اخیر را به ساحل هدایت كند.
جنگ پنهان او با فابیو پاراتیچی بر سر انتقال مائورو ایكاردی و نیمنگاهی كه در پس این انتقال به پائولو دیبالا انداخته در روزهای اخیر آنقدر عیان و آشكار شده كه كمتر كسی است در مورد تردیدی داشته باشد. چهآنكه در توپخانه رسانههای یووه نیز خبر رصد اوضاع روملو لوكاكو مهاجم بلژیكی و مورد نظر اینتر توسط سیاه و سفیدها نیز پاسخی متقابل به رندیهای ماروتا است.
بعد از پیوستن كوادو آساموا به نظر میرسد ماروتا زیرنظر كونته تصمیم به شكار آرتورو ویدال دیگر ستاره كهنهكار یووه در سالهای گذشته گرفته تا بلكه با شبیهسازی روزهای خیزشِ دوباره یووه در فوتبال ایتالیا و بهره گرفتن از همان الگو، بتواند در اینتر نیز تحرك ایجاد كند.
مجموع فعل و انفعالات نراتزوری در هفتههای اخیر نشان میدهد در آنجا چیزی بیش از نفوذ تلألوی پرتو رنگهای سیاه و سفید در این تیم اهمیت پیدا كرده است؛ آنها میخواهند بار دیگر به اوج برگردند حتی اگر گروه كوچكی از یووهایهای سابق را برای رسیدن به هدفشان كنار خود جمع كنند.
روزی كه آنتونیو كونته اعلام كرد كه برای قبول سرمربیگری اینتر به میلان خواهد رفت، بسیاری از بیانكونریها برآشفتند. كونته یكی از چهرههای محبوب و شاخص یووه بود و آنها هرگز دوست نداشتند نماد Juventinità را در تیم رقیب ببینند. با اینكه تلاطمات و آشفتگیها موقتاً كاسته شده بود خبر جمع كردن دوباره برخی از بازیكنان سابق یووه توسط ماروتا و چشمداشت بیشرمانه او به شماره 10 بانویپیر؛ آنهم برای رد كردن بازیكنی كه مربی تیمش خواهان آن نیست، بار دیگر خون تیفوسیهای یووونتوس را به جوش آورده است.
معتقدم باید كمی صبر داشت. به زودی حقیقت چهره خود را به همه نشان خواهد داد. بگذارید اینتر با تقلب از روی دستِ نسخه قدیمی یووه، رویای برخاستن را در دفترش بنویسد. به زودی همه و از جمله اینتریها خواهند فهمید كه كسب 8 قهرمانی پیاپی چیزی نیست كه با دستگاه كپی تكثیر شود. روح بیانكونری همراه با فلسفه «پیروزی» بر فوتبال ایتالیا تسلط دارد و رقبا برای مسدود كردن راه آنها به چیزی بیش از این بازسازیهای جعلی نیاز دارند.